Jedną z najbardziej powszechnych fobii jest agorafobia. Osoby cierpiące na agorafobię odczuwają silny lęk przed otwartymi przestrzeniami. Ludzie tacy unikają dużych centrów handlowych, stadionów, środków transportu publicznego. W najbardziej ekstremalnych formach oznacza to strach przed zwykłym wyjściem do kina czy sklepu i wiązać się może z całkowitym wykluczeniem z życia społecznego.
W przeszłości uważano, że agorafobia, to lęk przed agorą. To słowo pochodzące z greckiego, oznaczające rynek, miejsce publicznych zgromadzeń. I rzeczywiście, ludzie cierpiący na agorafobię unikają ulic i innych zatłoczonych miejsc, jak np. centra handlowe, kina czy stadiony. Problemem bywa nawet stanie w kolejce. Jednak ludzie cierpiący na agorafobię obawiają się jednego (lub więcej) sposobu podróżowania i zwykle unikają metra, autobusów, samolotów.
Osoby cierpiące na umiarkowaną odmianę agorafobii niechętnie wychodzą z domu i bardzo się tego boją. W skrajnych przypadkach, zaburzenie to doprowadza do tego, że nie wychodzą z domu lub przebywają w określonych jego miejscach, które wydają się najbezpieczniejsze.
Agorafobia może występować także bez napadów paniki. W takich wypadkach zaczyna się zazwyczaj od lęku przed stopniowo coraz większą liczbą rzeczy poza domem. Jej przyczyny nie są do końca znane, a niektórzy twierdzą, że jest ona pewną odmianą fobii specyficznych.
Na zespół paniki z agorafobią cierpi około 3,5% populacji. Zachorowalność przypada na 15-24 rok życia i dwukrotnie częściej występuje u kobiet. Tłumaczy się to czynnikami społecznymi i kulturowymi. W naszej kulturze kobietom bardziej wypada unikać sytuacji, których się boją i szukać bezpiecznego towarzystwa. Od mężczyzn natomiast oczekuje się tłumienia lęku.
Najnowsze badania pokazały, że na agorafobię cierpi aż 1,8 miliona dorosłych Amerykanów.